Disebuah desa ada sepasang kekasih. Si gadis sedih, sebab setiap kali kekasihnya datang kerumahnya slalu hanya memakai kain sarung..(maklumlah di desa). Akhirnya si gadispun menceritakan kesedihannya.. “bang.. Klo krmh jgn pk kaen sarung mulu napah..kan malu ma babeh,bang..”. Dan akhirnya si kekasihnya menyanggupinya utk memakai celana utk kencan brikutnya.. “okeh..bsok abang bli kaen trus abang bikin clana..”. Esok narinya si Pemuda pun pgi ktukang kaen dan menjait kaen tsbt hingga jd sbuah clana.. Stlh jd..diambillah clana itu.. Lalu tkg jait brkata..”mas..clananye dah kelar neh.. Malah masi ad sisa setengah meter lg..bs dbawa plg ko..neh..!”. Pemuda itu gembira..”jadi jg dah gw pke clana..”. Sore menjelang mlm, pemuda itu bersiap2 utk mnuju rmh kkasihnya..maka ia pun memakai clana itu..tp karna kebiasaan..ttp sj dia memakai sarung diluar clananya.. Dtengah prjalanan dia ngedadak skt prut..karna ga thn maka ia mampir ke sungai dan membuang hajatnya..
Stlh selesai,dg terburu2nya ia lsg memakai sarung tanpa memakai clana barunya..dan bergegaslah krumah kkasihnya. Stibanya drmh sang kekasih, si gadis brtanya..”lhaa..ko abang masi aj pk kaen..?katanya mo pke clana..bgimana seh..?”. Dengan gagah dan bangganya si pemuda itu melepas sarungnya dan brkata, “neeh hadiah buat adik.. Gagah ga..? Panjang kan..? Barang baru neh..”. Seketika itu jg si gadis mnjawab, “iya,bang..puanjaaaaaaang..gede..!!!”. Dg bangga lg si abang berkata, “emang panjang.. Drumah jg masi ad stngh meter lg ko..adik jgn khawatir lah..”. Heheheheheeheheh